Dorota Kędzierzawska, specjalistka od ukazywania świata z dziecięcej perspektywy, jest kolejną bohaterką cyklu „Człowiek z filmu”. Organizowane przez Stowarzyszenie Filmowców Polskich wydarzenie odbędzie się w dniach, 7 – 9 kwietnia 2025 roku w warszawskim kinie Kultura. Widzowie będą mogli obejrzeć filmy: „Wrony”, „Nic” i „Jestem” oraz wysłuchać rozmów z Dorotą Kędzierzawską i jej gośćmi: Włodzimierzem Pawlikiem, Januszem Panasewiczem, Violettą Arlak, Edytą Jungowską i Pawłem Wilczakiem.
Bilety są dostępne w kasie kina oraz online w cenie 10 zł. Kino nie przyjmuje rezerwacji.
- Zawsze wydawało mi się oczywiste, że będę reżyserem. Kiedyś – miałam wtedy chyba ze trzy lata – samochód przyjechał po mamę (reżyserkę filmową Jadwigę Kędzierzawską), by ją zabrać, nawet nie na zdjęcia, a jakieś spotkanie je poprzedzające. Nie chciała mnie wtedy wziąć ze sobą. pamiętam, jak stałam i wyłam. Filmy, to wszystko, co wiązało się z ich robieniem, było dla mnie tak magiczne, pełne tajemnic. Mogłam stać godzinami na planie, gdzieś w kącie, na baczność, nie oddychając, udając, że mnie nie ma. I obserwować, jak oni to robią – mówiła Dorota Kędzierzawska w rozmowie dla Magazynu Filmowego.
Znakiem rozpoznawczym kina Doroty Kędzierzawskiej jest wrażliwe podejście do tematyki dzieciństwa, samotności i społecznego wykluczenia. Jej filmy wyróżniają się poetyckim stylem, oszczędnymi dialogami i subtelną narracją, która często ukazuje świat z perspektywy dzieci i osób marginalizowanych. Szerokie uznanie przyniosły jej takie filmy jak „Wrony” (1994), „Nic” (1998) i „Jestem” (2005).
- Nie interesuje mnie za bardzo tłum, masa ludzi, którzy są podobni do siebie, tylko właśnie ci, którzy starają się iść pod prąd, i choć dostają po łbie, to się siebie trzymają. I tu znajdziemy przyczynę, że są samotni, bardzo samotni - mówiła Dorota Kędzierzawska w rozmowie dla Magazynu Filmowego.
Dorota Kędzierzawska stworzyła z operatorem Arturem Reinhartem jeden z najbardziej charakterystycznych duetów w polskim kinie autorskim. Artur Reinhart pomógł jej zbudować poetycki, wizualnie wysmakowany świat jej filmów.
- Byłam razem z Pawłem Łozińskim na festiwalu w Poitiers. Paweł pracował wtedy z Arthurem Reinhartem i powiedział, że musi nas koniecznie poznać. Umówił nas. Arthur przyszedł do mnie do domu, puściłam mu mój film „Diabły, diabły” i poszłam robić obiad. Jak wróciłam, to spał. Mimo tego zaryzykowałam i postanowiłam z nim pracować. On potrafi przenieść na ekran te obrazy, które mam w głowie, jakbym sama to robiła. tyle, że robi to jeszcze lepiej - mówiła Dorota Kędzierzawska w rozmowie dla Magazynu Filmowego.
Dorota Kędzierzawska konsekwentnie realizuje autorskie kino o wyjątkowej wrażliwości, stawiając na emocjonalną głębię, niekonwencjonalne opowiadanie historii i wyrazistą estetykę obrazu. Jej filmy zdobyły ponad siedemdziesiąt nagród na całym świecie.
7 kwietnia 2025 r. (poniedziałek), godz. 19:00
„Wrony” reż. Dorota Kędzierzawska, 1994, 63 min
Przed pokazem rozmowa Grażyny Torbickiej z Dorotą Kędzierzawską i Włodzimierzem Pawlikiem
Poetycki dramat o samotności i poszukiwaniu miłości. Główna bohaterka, dziesięcioletnia dziewczynka o przezwisku Wrona, czuje się odrzucona i niezauważona przez matkę. W akcie buntu porywa młodszą dziewczynkę i zabiera ją na wędrówkę po mieście oraz dzikich nadmorskich terenach. Między dziewczynkami rodzi się niezwykła więź – Wrona opiekuje się swoją „siostrzyczką”, ale jednocześnie bywa wobec niej surowa. Film ukazuje świat z perspektywy dziecka, eksplorując temat pragnienia bliskości, emocjonalnego zaniedbania i dziecięcej samotności.
„Wrony” - ©WFDiF
8 kwietnia 2025 r. (wtorek), godz. 19:00
„Nic” reż. Dorota Kędzierzawska, 1998, 74 min
Przed pokazem rozmowa Grażyny Torbickiej z Dorotą Kędzierzawską, Januszem Panasewiczem i Violettą Arlak
Przejmujący dramat psychologiczny opowiadający o losach Heli (Anita Borkowska-Kuskowska), młodej kobiety wychowanej w patologicznej rodzinie, uwikłanej w przemoc i samotność. Hela, będąca w trudnej sytuacji życiowej, spodziewa się kolejnego dziecka, choć już zmaga się z biedą i obojętnością otoczenia. Jej mąż (Janusz Panasewicz) jest agresywny i nie okazuje jej wsparcia. W akcie desperacji kobieta decyduje się na dramatyczny krok wobec nowo narodzonego dziecka. Film ukazuje brutalną rzeczywistość życia kobiet w toksycznych związkach i dotyka tematów społecznego wykluczenia, bezradności oraz granic ludzkiej wytrzymałości.
„Nic“ - fot. Artur Reinhart
9 kwietnia 2025 r. (środa), godz. 19:00
„Jestem” reż. Dorota Kędzierzawska, 2005, 93 min
Przed pokazem rozmowa Grażyny Torbickiej z Dorotą Kędzierzawską, Edytą Jungowską i Pawłem Wilczakiem
Poruszający dramat opowiadający historię jedenastoletniego chłopca, który ucieka z domu dziecka i próbuje samodzielnie odnaleźć swoje miejsce w świecie. Znajduje schronienie w opuszczonej barce na rzece, gdzie stara się żyć na własnych zasadach. W jego samotnym świecie pojawia się dziewczynka, z którą nawiązuje kruchą, ale ważną relację. Film ukazuje dziecięcą samotność, potrzebę miłości i akceptacji, a także brutalność rzeczywistości, w której najmłodsi często pozostawieni są sami sobie. To subtelna, pełna poetyckiej wrażliwości opowieść o poszukiwaniu tożsamości i przynależności.
„Jestem“ - fot. Artur Reinhart