MENU
Warsaw Korean Film Festival - 30.11 - 4.12
pozostałe wydarzenia
Smak życia
Jak Bradley Cooper wypadnie w roli kucharza i jak dużo jest w nim z Gordona Ramseya? Czy pierwszy film Matteo Garronego nakręcony w języku angielskim i do tego z wielkimi międzynarodowymi gwiazdami, m.in. Salmą Hayek, Vincentem Casselem stanie się hitem?
Z kamerą wśród ludzi
W tym tygodniu zajrzymy wszędzie tam, gdzie zaprowadzi nas wszędobylskie oko kamery. Z ukrycia obserwować będziemy bohaterów o różnym statusie społecznym, których losy splotą się na pewnym etapie ich życia, rzutując mocno na ich przyszłość.
Gdzie diabeł mówi dobranoc
Czy rodzicom w "Obcym niebie" uda się odzsykać córkę? "Demonowi" jest bliżej do "Wesela" Wyspiańskiego czy Smarzowskiego? Czy "Pakt z diabłem" będzie wielkim powrotem Deppa?
Centrum Kultury Koreańskiej zaprasza na Warsaw Korean Film Festival - przegląd nowego kina koreańskiego w dniach 30 listopada - 4 grudnia 2015 r. WSTĘP WOLNY!


Program Warsaw Korean Film Festival w kinie Kultura:

30.11 poniedziałek, g.19.00 Kino Kultura film otwarcia: Revivre, reż. Im Kwon-taek (obowiazują zaproszenia)
02.12 środa, g.20.30 Kino Kultura Snowpiercer, reż. Bong Joon-ho
03.12 czwartek, g.20.30 Kino Kultura Wzgórze wolności, reż. Hong Sang-soo

Rezerwacja biletów rozpocznie się 10 listopada i potrwa do 20 listopada. Rezerwacji będzie można dokonać w kinie, w którym odbywa się dany seans. Jedna osoba może zarezerwować maksymalnie po dwa bilety na każdy seans. Bilety będzie można odbierać w kasach kina od 23 listopada.




Filmowe rewolucje – najnowsze kino Korei Południowej

 Jeszcze w latach 80. kino koreańskie przeżywało kryzys – głównie z powodu ostrej cenzury oraz rosnącej popularności telewizji. Pierwsze sygnały rozkwitu pojawiły się pod koniec dekady, a zauważalna wówczas pozytywna przemiana wiązała się z dwiema kluczowymi dla przemysłu filmowego zmianami: polityczną i ekonomiczną. Generał Roh Tae-woo, który w 1988 roku doszedł do władzy, zdecydował się na uchwalenie ustaw dążących do znacznego złagodzenia panujących dotąd zakazów cenzorskich. Drugi wymiar pojawiającego się przełomu wynikał ze zmian, jakie zaszły wówczas w samym systemie produkcji i dystrybucji koreańskich tytułów. Zaczęto coraz bardziej zachęcać azjatyckich oraz amerykańskich inwestorów do tego, by finansowali powstawanie filmów w tym kraju, proponując im korzystne warunki finansowe współpracy. Wprowadzono też nową politykę promującą narodowe kino, która wiązała się z obowiązkiem wyświetlania większej ilości koreańskich tytułów niż miało to miejsce wcześniej. Podobnie jak w innych krajach, które miały na swoim koncie pokrewne doświadczenia, ten rodzaj popularyzacji ojczystego kina okazał się niezwykle pomocny w umocnieniu koreańskiej produkcji filmowej.

Wspomniane reformy przekształciły Koreę Południową w prawdziwego kinematograficznego potentata, ujawniając drzemiący w niej potencjał i wyłaniając wiele reżyserskich talentów. Prężnie zaczęło się wówczas rozwijać zarówno przebojowe kino komercyjne, jak i bardziej kameralne propozycje autorskie. W połowie lat 90. zaczęto coraz głośniej mówić o zjawisku koreańskiej nowej fali, na której nurt składały się filmy charakteryzujące się nowoczesną narracją, atrakcyjne wizualnie, często zakorzenione w tematyce polityczno-społecznej. Jak pisał badacz tej kinematografii, Darcy Paquet, „koreańskie kino nie wywalczyło tej wolności w jeden dzień, a proces przemian był w istocie rozłożony na lata. Przez ten czas wyrosło nowe pokolenie reżyserów opowiadających o nowych bohaterach i nowych problemach, odrywające się od przeszłości i zdobywające popularność wśród młodych widzów” (Darcy Paquet, New Korean Cinema: Breaking the Waves).

Świat coraz śmielej zwracał swoje oczy w stronę koreańskich produkcji, a na fali pomyślnych zmian wypłynęli wówczas tacy autorzy jak przede wszystkim Park Chan-wook, Kim Ki-duk, Lee Chang-dong czy Bong Joon-ho. Jeden z najnowszych filmów ostatniego z wymienionych twórców – spektakularny „Snowpiercer” (2013) będzie stanowił jedną z największych atrakcji pierwszej edycji Warsaw Korean Film Festival. Ta superprodukcja oparta na francuskim komiksie „Le Transperceneige” Jacques’a Loba i Jean-Marca Rochette była hollywoodzkim debiutem koreańskiego twórcy, który zasłynął wcześniej takimi głośnymi tytułami, jak „The Host – Potwór” (2006) czy „Matka” (2009). Jednym ze znaków charakterystycznych filmowego pisma Bonga Joon-ho jest to, że bardzo chętnie wykorzystuje on gatunkowe schematy do stworzenia uniwersalnych przypowieści. Nie inaczej jest w wypadku postapokaliptycznego „Snowpiercera”, którego reżyser z Seulu zrealizował w konwencji kina science fiction i gdzie do współpracy zaprosił m.in. Tildę Swinton, Chrisa Evansa, Johna Hurta, Eda Harrisa i Songa Kang-ho (znanego z większości produkcji Park Chan-wooka).

Innym kluczowym dla współczesnego kina Korei nazwiskiem, jakie wypłynęło na fali zmian w przemyśle filmowym, był Hong Sang-soo, autor m.in. „In Another Country” (2012), którego najnowsza produkcja – „Wzgórze wolności” (2014) – będzie stanowić kolejne istotne wydarzenie festiwalu. Słynący z niechęci do pisania scenariuszy (i ogromnej przyjemności z zapisywania improwizowanych dialogów „na żywo”, już na planie), chętnie bawiący się kulturowymi stereotypami, chętnie spoglądający przez pryzmat filmów na własne życie – Hong Sang-soo wydaje się jednym z najoryginalniejszych autorów kina koreańskiego, jeśli nie kina współczesnego w ogóle. Udowadnia to wraz z każdym swoim kolejnym obrazem – i wydaje się, że podobną oryginalność w podejściu do filmowego tworzywa odnajdziemy również we „Wzgórzu wolności”, słodko-gorzkiej opowieści o Japończyku przyjeżdżającym do Seulu w celu odnalezienia swojej dawnej miłości.

Innym kameralnym dramatem prezentowanym na festiwalu będzie „Revivre” Im Kwon-taeka, jednego z najdłużej nieprzerwanie tworzących azjatyckich twórców. Reżyser noszący miano „koreańskiego Akiry Kurosawy” zadebiutował w 1962 roku i od tego czasu nakręcił ponad 100 filmów. Jego twórczość – często poruszająca wątki historyczne i przyglądająca się tradycjom – stała się wizytówką narodowej kultury i uniwersalnym językiem, w którym można porozumieć się z przeszłością tego kraju i opisać jego współczesność. Najlepszym tego przykładem jest ostatni film słynnego reżysera, w którym nawiązuje on m.in. do tradycyjnego obrządku chowania zmarłych. I właśnie wokół tematu żałoby i próby pogodzenia się z odejściem bliskiej osoby rozwija historię bohaterów.

Wokół podobnego wątku utraty krąży też melancholijny, zanurzony w mroźnej atmosferze i chłodnych kadrach „End of Winter” (2014), znakomity debiut Kim Dae-hwana, nagrodzonego m.in. na festiwalu filmowym w Busan i Sachalinie. Reżyser będzie gościem Warsaw Korean Film Festival, podobnie jak Lee Jong-hoon – autor „Cat Funeral” (2014), komediodramatu o spotykającej się rok po swym rozstaniu parze, a także jedna z aktorek grających w „A Midsummer’s Fantasia” (2014) Janga Kun-jae, młodego reżysera, operatora i fotografa, który zdobył wcześniej uznanie m.in. za sprawą dramatu „Sleepless Night” (2012). Z filmami tych trzech twórców stawiających dopiero pierwsze ważne kroki w przemyśle filmowym sąsiadować będzie najnowsza produkcja kolejnego autora równie dobrze znanego w Korei Południowej jak choćby Park Chan-wook czy Im Kwon-taek. Mowa o Yoon Je-kyoonie: autorze jednego z najgłośniejszych blockbusterów w historii koreańskiego kina, epickiej „Ody do mojego ojca” (2014), przedstawiającej historię ostatnich 60 lat kraju z perspektywy dramatu jednej rodziny. Najnowszy obraz tego cenionego twórcy skupia w sobie wszystko to, co sprawia, że najnowsze kino koreańskie cieszy się taką popularnością – zarówno wśród rodzimych widzów, jak i za granicą: posiada zarazem silny socjologiczny rys i wyraźny uniwersalizm, wychodzący poza konkretny kontekst związany z koreańskim społeczeństwem. Jedno jest pewne: kolejne filmy pochodzące z tego kraju wciąż nie przestają zaskakiwać i utwierdzają nas w przekonaniu, że kino koreańskie – to samo, które kiedyś zdawało się przeżywać marazm i tak chętnie odwoływało się do wzorów z Zachodu – zdążyło już wypracować swój charakterystyczny język, zbudowało własne filmowe wzorce i coraz bardziej cieszy się siłą oraz niezależnością.